ISTNIENIE STANU
Wiadomo już, że klimaks jest względnie stałym stanem w porównaniu z pionierskimi stadiami sukcesji i że może istnieć stosunkowo długo; nie wiadomo natomiast, czy może istnieć całkowicie samowystarczalna i stabilna biocenoza nawet przy założeniu, że miejscowy klimat nie zmienia się. Jest to być może problem bardziej akademicki niż praktyczny, gdyż różnego rodzaju katastrofy bądź naturalne, bądź powodowane działalnością człowieka skracają życie wszystkich biocenoz. Obserwacje przeprowadzane w bardzo starych lasach sugerują, że mogą tu występować samo- unicestwiające zmiany biologiczne, które w stosunku do osobnika nazwalibyśmy starzeniem się. Stare, umie- tające drzewa mogą być nie całkowicie zastępowane przez młode lub regeneracja składników odżywczych może być zbyt powolna,powodując obniżenie tempa całego metabolizmu. W tej chwili niewiele mamy takich danych, lecz byłoby rzeczą dziwną, gdyby biocenozy nie podlegały stopniowemu starzeniu się po osiągnięciu dojrzałości, podobnie jak osobniki.